In de lucht...zucht

Lieve allemaal,

Onze laatste vakantiedag, en wel bij de Vic Falls!! Voor het eerst zaten we in een helikopter! We zaten naast de piloot! Alleen de vlucht al was een hele ervaring: zo anders dan in een vliegtuig!!! Ineens ben je van de grond, en gaat de heli stijgen: dan krijg je echt zo'n buikgevoel: jipppiiieee!!! Het is gewoon echt zoals in die films: met koptelefoon op en al...hihihi.
En dan het uitzicht: de Vic Falls van boven, gaaf hoor!!! We hebben ze van alle kanten goed kunnen bekijken. Zucht...zooo moooi!!(En zo'n 50 foto's gemaakt jajajajaja)
Een kwartiertje maar.... toen stonden we alweer op de grond.

Omdat het onze laatste vakantiedag was, wilden we nog even in Livingstone een terrasje opzoeken. Hoe toeristisch het hele gebeuren bij de Vic Falls is, zo minimaal is Livingstone zelf op toeristen ingesteld: nergens een terrasje te vinden. We voelden ons daar ook erg wit, en ik heb een sjaal als rok over mijn korte broek heen gebonden om mijn knien te bedekken...al die ogen.
We hadden het hier dus snel gezien en zijn op de camping lekker aan het zwembad gaan liggen, gaan lunchen enzovoort. 's Avonds hadden we met de groep een sunset-cruise en heb ik nog een hippo-kop boven het water zien uitkomen. Na een gezellige afsluitende avond met de groep, de laatste avond slapen in onze tent....wat zullen we het missen, zucht.

De volgende dag een lange rijdag in de truck, op een zeer slechte weg. Dan valt er echt geen boek te lezen, geen slokje drinken te nemen en je maag maakt overuren, maar niet van het eten. Wat word je daar MOE van zeg!!!
We komen laat aan in een afgrijselijk motel. Om een indicatie te geven: het bad zag bruin, het water zag bruin, toilet spoelde niet door, er was geen douchekop. Wat was er wel: honderden muggen, kakkerlakken (gelukkig niet in ons huisje), spinnen en viezigheid!
Ineens wilde ik voor het eerst errug graag terug naar huis.... grrrrr.

De volgende ochtend 5 uur op: het avontuur van de terugreis naar huis. En een avontuur werd het!!
Het begon al op Lusaka, waar Sans naam werd genoteerd omdat hij een kampeerzakmes in zijn koffer had. Vervolgens bleek bij het inchecken dat we niet naast elkaar zaten tijdens de vlucht (lossen we wel op), en dat we beiden een andere vlucht zouden hebben vanaf Londen... dat er op je ticket dan gewoon hetzelfde vluchtnummer staat, maakt niet uit hoor: 'the system says...' is ongeveer het enige wat ik van die man verstaan heb. Affijn, ik kreeg een boardingpas voor een andere vlucht vanaf Londen, en San kreeg niets. Een ander stel had precies hetzelfde...waarom dan niet per stel dezelfde vlucht he?!?!
Affijn, de vlucht naar Londen was prima. In Londen was het stress, stress, hurry, hurry en nog meer stress want we wilden onze tickets omboeken. De details sla ik over, maar uiteindelijk zaten we op het nippertje beiden in dezelfde vlucht (een andere als op het ticket), maar is Sans bagage niet meegekomen. Zucht.

Thuis.
Waar de douche heerlijk is.
Waar het natuurlijk regent.
Waar het werk weer begint.

Afrika.
Waar we Kaapstad hebben leren kennen.
Waar we woestijnen hebben gezien, bewandeld en beleefd.
Waar we kennis hebben gemaakt met een heel andere cultuur.
Waar we wilde dieren hebben gespot.
Waar de grootste watervallen ter wereld zijn.

Afrika, waar we van de ene beleving in de andere vielen.

We zullen de vele stempels in onze paspoort nog vaak bekijken.
Maar de foto's als herinnering: knallen!!! Ons haal je niet uit die sfeer!!!! En jullie, jullie zullen eraan moeten geloven (gni), het totaal aantal foto's houden we geheim.
Dan de skydive-dvd's: lachuuuuu!!!!!

Bedankt voor al jullie meeleven via deze site.

ZUIDELIJK AFRIKA WORDT ONS NOOIT MEER AFGENOMEN!
DE REST WACHT OP ONS...

P.S. Om het beeld compleet te maken toch nog wat foto's vast....