Het avontuur van een Suzuki Swift in juli 2007

(die volgens Jels roze is, volgens Lin rood, maar over de deuk zijn we het eens: die zit er, en goed ook!)

Geen Afrika, wel Luxemburg (en Kreta). Daar wordt een mens ‘in den beginne’ niet blij van. Tenzij je de domheid van de vakantie er dermate van af laat druipen dat het gewoon weer grappig wordt. Zo doen we het. En dat blijkt uit de reactie van Jels op deze reissite:

Ha ouwe vakantiegangster!!!!
Tsja, we konden elkaar blijkbaar toch weer niet missen he!
Dinsdag vertrekken we… mmm, twee zielige hopeloze meiden in een oude suzuki swift met deuk; er gaan alleen maar bejaarden naar Luxemburg, omdat het daar zo mooi is en het sanitair zo schoon is, we moeten een tent opzetten met afgrijselijke nepnagels… wat moet dat toch worden..?!
Dat wordt: lachen gieren brullen, heerlijk niksen, maar vooral genieten!!!! Oh Lin, ik heb er weer zin an!!!! Dat wordt weer wat: twee van die geiten, alleen op pad, zonder labyrinth. Ben benieuwd..! Komt goed, komt goed! X

Toch een hele geruststelling dat Jels en Lin het niet 6 weken zonder elkaar hoeven te doen, dan maar tussen de bejaarden in Luxemburg. Ook goed.
De manier waarop we elkaar tijdens de vakanties aanvullen, steekt meteen weer de kop op. Jels over haar toeren bij het inladen van de auto (‘Het past niet, het past niet!’). Wat ik me natuurlijk helemaal kan voorstellen met de stress van veel te dikke nepnagels ;-). Natuurlijk past het, en anders deuken we de auto gewoon weer uit. Pff…
Na een paar aaien over het rode bolletje en wat bemoedigende woorden (‘je kán het beessie van me’) brengt het ‘automatische’ beest ons via drie campings voor massa-opslag in Esch-sur-sure. Wie kent het niet! De tent staat voordat het regent: doorgewinterde kampeerders zullen het belang hiervan zeker herkennen. Als dank voor onze komst wordt ons friet die niet naar friet smaakt gegeven. En we moesten er nog voor betalen ook. Tsss…
’s Nachts: Jels draait zich om, gevolg: ze lanceert Lin (en andersom), Lin wakker… Lin slaapt. Auto’s op de weg bij de camping rijden in Luxemburg gewoon door ’s nachts (expres), Lin wakker… Lin slaapt. Niet lang, want het laagje lucht onder ons heeft besloten de kou van de grond door te laten, Lin wakker. Brr…. Brrr…. Trui aan, sokken aan, muts op (echt!), Lin blijft wakker. HA! De zon gaat schijnen. Éven is het lekker en Lin slaapt. Maar al snel branden we de tent uit. Is er ook een middenweg??
Overdag: Lin slaapwandelt wat. Jels heeft weinig aan haar, maar vermaakt zich uitstekend: ‘Kijk, die man doet gewoon hélemaal níets met dat kind. Heeft ie vakantie, moet die vrouw nog dat kind vermaken. Dat kan toch niet’…’Ik denk dat die mensen naast ons nog niet zolang bij elkaar zijn, wat denk jij?’…’Die vrouw is zwanger, maar dat weet ik niet zeker.’….’Nou zitten die Polen hier op het trapje te zitten, ga eens naar je tent’….’Ik hoorde net dat die man tegenover ons een burn-out heeft gehad’..…’Hoe oud zou dat stel daar zijn?’…. ‘Denk je dat zij wel van elkaar houden?’
Jels heeft zich, mede door de steeds nieuwe aanvoer van menselijk volk, wel vermaakt.

Badminton is geen stoere sport. Dat weten wij ook wel. Eén gezamenlijke blik in de supermarkt en we zitten met badmintonrackets van een paar euro in de auto. Oohh neee…
Ja. Nog diezelfde avond staan ook wij tussen het rijtje badmintonvolk. Lin gebruikt haar op te bouwen conditie als excuus, maar Jels heeft het zelfs aangedurfd die dingen mee te nemen voor haar volgende kampeeravontuur.

Als snel zijn de taakjes weer (en ik geef toe, onevenredig) verdeeld: Jels haalt ‘s morgens brood (chocoladebrood mjammie), kookt vaker, zet een bak koffie, zegt ‘dat we nu toch echt eens moeten gaan afwassen’ en ruimt af en toe wat troep op. En Lin… ehm…zij heeft de laatste dag brood gehaald! Jééééé!

We hebben de eerste dagen prachtig weer, één van de vele noemenswaardige voordelen van kamperen in Luxemburg! Lin zit helemaal in het verhaal van de ‘duizend schitterende zonnen’, maar dit bood Jels de ruimte om ervoor te zorgen dat ze haar oude nagels terugkreeg. Lin herinnert zich af en toe een kreet als ‘ja, weer één eraf’, afgewisseld met wat nieuws uit de omgeving. Iets over tweetaligheid van het buurjongetje… en verder???

We bezoeken een kasteel in Bourscheid. De
Het Peter-figuur dat we daar tegenkomen, heeft gelijk: er is geen zak aan. Jels mist het treintje. Zo’n toeristending. (‘He, jammer…’ denkt Lin ;-)). Nieuws van de rest van de dag is dat Jels het niet kon op de heren-wc. Maar het dagelijkse potje badminton stimuleert de spijsvertering en al snel was de vrouwen-wc weer geopend (verder no details).
De volgende dag verbaast Jels zich erover dat het nog vrij netjes is aan de kant van Lin en komt met nieuwe opgedane kennis: de buren zijn inderdaad nog niet zo lang bij elkaar, een half jaar om precies te zijn. De één komt uit Nijmegen, de ander uit Utrecht. Jaahhaaa!! (Jels had dus gelijk. Hoe ruikt ze dat?! Oefening baart kunst?). Affijn, de assertiviteit (of is het nieuwsgierigheid?) van Jels leidt tot het verkrijgen van een tip over een fototentoonstelling in Clervaux, ‘the family of man’ genaamd. De vrouw van het stel (hoewel Jels twijfelt over de mannelijkheid van de man van het stel) weekt zich ook even los voor een potje shuttelen. Topsport.
Na kennis gemaakt te hebben met Polen-maken-teveel-kabaal-in-de-nacht, sjokken we in de regen naar Clervaux. Lin mist Paul voor het dagelijkse gebakje, want daar doet Jels niet aan. Zij eet dan weer worst. Helaas smst Paul terug dat hij in de slufter loopt met zijn kids en maakt ons lekker met een bezoekje aan ons, terwijl demogelijkheid hiervoor ontbreekt. De fototentoonstelling was indrukwekkend en maakte Paul’s gemis draagbaar.

Regen, regen, regen. Kutje-pik-andijvi (Bron: televisieserie Oppassen). Binnen moeten zitten. Kutje-pik-andijvi. Luchtbed nat. Kutje-pik-andijvi!!!! (P.S. Sorry voor het taalgebruik, maar gezien de herinneringen aan de vakantie kon dit niet achterwege blijven).
Jels is nóg een illusie armer als de dag daarna blijkt dat de regen het niet toelaat de kabelbaan in te gaan in Vianden. Geen treintje én geen kabelbaan. Zwaar! Haar dag wordt nog zwaarder als de DVDspeler alleen kraakgeluiden produceert en ze naar de zangkunsten van Lin moet luisteren. Gelukkig is er het opkikkertje van de avond: de badminton!

Het niveau van de vakantie is nu wel duidelijk. Ook dat kunnen we dus!! En het kwam goed:

Luxemburg bood meer zon dan Nederland.
De oudjes hebben gelijk: het sanitair is erg schoon.
De oudjes hebben nog meer gelijk: hoewel anders dan Afrika, de natuur is mooi in Luxemburg.
We hebben de tent droog kunnen inpakken.
Het beessie heeft ons veilig thuis gebracht.

En dat alles ook zonder Labyrinth!!

We zijn nog geen dag thuis.
Sms van Jels: Hoi! Ik mis mijn potje badminton! Ha ha ha. X
Ik heb er nog wat moeite mee, maar stuur terug : Ik ook!! X