Harde wind drijft ons naar het noorden

Hola!

Ik zit nu in ons nieuwe hostel achter en oude pc (maar gratis internet). Het is half 9 in de ochtend. Rechts van mij een patio met hangmatten, schommelstoelen, wat planten en rondom kamers, waaronder die van ons. Links een zwembad (raad eens wie daar in ligt...) met tafeltjes en stoeltjes. Er zitten wat mensen te ontbijten en er is zon met een heerlijk koel briesje. Ik hoop dat jullie je hierin kunnen verplaatsen, want wat een heerlijk relaxed sfeertje in korte broek!!!!

Ons vorige verslag kwam uit Granada. Van daar uit hebben we anderhave dag aan het Laguna de Apoyo doorgebracht.Daar hebben we goed uitgerust en gezwommen op een prachtige locatie! We hebben geprobeerd te kayakken. Het water was door de hard wind wel wat wild, dus dat was hard werken. Bovendien had Santino het lastig in zijn kayak: tot 6x toe is hij omgeslagen.En Linda? Niet omgeslagen, wel keihard gelachen natuurlijk!
Vanuit Laguna de Apoyo zijn we ook naar Mirador Catarina geweest, waar we echt een heel mooi uitzicht hadden van bovenaf op Laguna de Apoyo. Daarna door naar Masaya. We hebben er op een leuke markt hangmatten gekocht voor onze boottrip naar San Carlos (als we er gaan komen, lees verder). Een taxi heeft ons ook nog naar de vulkaan Masaya gebracht: heel mooi en wat een zwavellucht! Je hoorde de gromd borrelen.

Dat we zo weinig, zeg maar geen, Spaans spreken is wel wat lastig soms, maar alles lukt uiteindelijk!! Een van de belangrijkste woorden die we vaak gebruiken is cuanto (hoeveel...minuten, dollar etc.). Verder ben ik heel blij dat ik thuis een online Spaanse bingo heb gedaan met getallen. We denken soms dat we een beetje afgezet worden als we van te voren ´¿Cuanto?´ vragen aan een taxichauffeur, maar eigenlijk is dat niet zo (de rit duurt dan inderdaad best lang). Taxichauffeurs en buschauffeurs, ze hebben echt de beste bedoelingen. We krijgen er steeds meer vertrouwen in.

Gisteren zijn we vertrokken vanuit Laguna de Apoyo met als bestemming Omepete. Daar zijn we alleen nooit aangekomen :-)... We voelen ons daardoor wel échte reizigers. De planning kan in de prullenbak. Hier het verhaal:
´s Morgens zijn we met een taxi naar Granada teruggegaan. We vragen ons nog steeds af waarom de taxichauffeur het bordje ´taxi´ van zijn dak af haalde nadat hij ons had ingeladen, maar dat terzijde... In Granada voelden we ons nu natuurlijk helemaal thuis: we wisten de bus te vinden (stel je zo´n oude Amerikaanse schoolbus voor die je soms ziet staan in Nederland en gebruikt worden voor bruiloften oid, hier zijn dát gewoon de bussen, althans in afgetrapte versie). Affijn, de reistassen op het dak, wij in de bus en na 1,5 uur staand reizen, inclusief een break omdat de motorkap even open moest (?¿?¿?¿?), aangekomen in Rivas en een taxi genomen naar San Jorge, de haven. Daar aangekomen vertelde een Engels sprekende man ons dat er door de harde wind een ongeluk was gebeurd met een ferry. Inderdaad, de laatste ambulance reed nog weg, maar het viel allemaal mee. Misschien zou de ferry in de namiddag nog gaan, als de wind zou gaan liggen (het was 10 uur). Zoals alle anderen, zijn we gaan wachten, kijkend naar de golven die over de kade sloegen.
Rond half 1, tijdens een wandelingetje, begon een taxichauffeur een heel verhaal in het Spaans tegen mij. Ik verstond er natuurlijk niets van, maar had een paar woorden onthouden: definitivo, tres dias, domingo. Maak daar maar een verhaal van, en je begrijpt dat het moeilijk wordt. Terug naar de Engels sprekende man, en YES, ik had het goed gehoord: het leger had de poort gesloten en het kon wel eens 3 dagen gaan duren voordat de harde wind ging liggen. Maar misschien zou de ferry wel gewoon die middag weer gaan....?
Het goede nieuws is: we zijn dus niet gezonken. Het slechte: we zijn ook niet aan de overkant gekomen...
We besloten het risico niet te nemen en het plan om te gooien. Na 3 taxi´s en 2 bussen en een reisdag van 11 uur lang, zijn we dan nu in Leon. Hier wilden we eigenlijk onze reis afsluiten. We hebben ons gisteren overal rustig onder gehouden: tranquillo tranquillo. En nu zitten we in een waar paradijsje. Niks mis mee dus!!! We willen hier 4 of 5 nachten blijven, Leon verkennen.

San is inmiddels uit het water en heeft het verslag meegelezen. We gaan nu lekker ontbijten aan het zwembad. Eens kijken hoe we onze planning dan nu verder gaan maken. Misschien dat we maandag alsnog de boot nemen naar San Carlos, dan hebben we de hangmatten wellicht niet voor niets gekocht ;-). Jullie horen het wel weer!

We genieten enorm, want:
- wie springt er nou uit een rijdende bus?;
- wie ligt er tussen tientallen Nicaraguanen te wachten op een boot die niet vertrekt?;
- wie ligt er nou met een ´Cerveza National´ in een hangmat?;

Nou, WIJ in Nicaragua!!!!

Gracias voor de leuke reacties op ons vorige reisverslag!

Adios!

Lin en San