Ter land, ter zee en nog net niet in de lucht...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Linda en Santino
12 Januari 2012 | Nicaragua, San Carlos
Na een aantal dagen geen toegang tot internet te hebben gehad, zijn we er weer! Met een reisverslag van de afgelopen dagen, we hebben weer veel beleefd.
Vanuit Leòn zijn we om half 5 vertrokken en hebben we een lange reisdag gehad naar Ometepe. Met wat opstakeltjes natuurlijk ;-), anders zou het geen reizen heten. Allereerst hebben we tijdens een overstap in Mangua iets te veel betaald voor een busrit. Het was er druk en hectisch, en we dachten dat het een expres-bus was. Dat bleek dus niet zo te zijn... Helaas zijn de mensen in Managua dus wat minder betrouwbaar, maar er zat een vriendelijke Nicaraguaan naast ons, die ons verder goed heeft geholpen. Hij vertelde ons waar we eruit moesten, hielp ons met de bagage en heeft voor ons onderhaneld met de taxichauffeur. Behalve deze ervaring in Managua, zijn we alleen maar mensen tegen gekomen die ons juist goed willen helpen en vriendelijk zijn.
De boot ging!!!! naar Ometepe! We kwamen dus verder dan de vorige keer. Er stond nog steeds wel veel wind, dus de boot schommelde wel wat. Het goede nieuws is dat wìj niet zeeziek zijn geworden. Het slechte nieuws is dat een paar kleine kinderen dat wel werden, en wèl op onze tassen! De boottocht was vooral heel mooi: wat een uitzicht op Ometepe! Na een poetsbeurtje, waren we op Ometepe! Het laatste deel van de reis hield een taxirit in, die we deelden met andere backpackers. Het eerste deel was heel relaxed, de weg was daar goed. Maar toen we volhielden dat wij toch echt naar de andere kant van het eiland wilden, moest de taxi een onverhard weggetje vol met keien, kuilen en plassen op. We dachten eerst dat we het niet zouden halen, maar.... uiteindelijk lukt alles! En we hadden er geen spijt van. We kwamen op een prachtig plekje aan met uitzicht op het meer van Nicaragua, de vulkaan van Ometepe en een fantastische zonsondergang! Na een lange reisdag, hadden we dit ook wel verdiend.
Het was jammer dat we maar 1 dag op Ometepe konden verblijven, maar we hebben een fantastische kanotocht gedaan. We voeren alleen met onze kano en een visser op een riviertje / moeras met veel vogels en uitzicht op twee vulkanen. Ometepe zou dan toeristisch zijn, maar daar hebben wij weinig van gemerkt. We hebben hier echt genoten.
Hetzelfde hobbelweggetje weer terug, we besloten de tijd op te nemen. Het duurde 40 minuten. Zelfs het laatste stukje weg naar de haven (van waaruit de ferry vertrok) was ook onverhard. Ongekend, de weg naar een hàven!
Toen we er waren stonden er zo`n 15 mensen in de rij te wachten. Zo gepiept dachten wij, maar de taxichauffeur zei al: `een lange rij`. We hebben er inderdaad een uur over gedaan om een kaartje te bemachtigen. Ze vullen hier overal alles met de hand in. Ze maken lijstjes, hebben boeken vol administratie. We kennen onze paspoortnummers nu wel uit onze hoofd.
Op naar 14 uur op het dek van een ferry naar San Carlos. Met wat hulp van aardige mannen lukte het ons ook om onze nieuwe hangmatten op het dek te hangen (`volgende keer wel touw meenemen he`, gebaarden ze nadat het geregeld was haha). Het is een uitvinding die hangmatten. We hebben, hoewel helemaal ingepakt om de koude wind tegen te houden, best goed geslapen. En ineens is het dan 6 uur `s morgens en ben je aan de overkant van het meer. Nog 3 uurtjes met een bootje naar El Castillo, en we waren op onze bestemming. In en rondom El Castillo zijn geen wegen, de rivier is de enige weg. Het dorpje was heel schattig. We hebben daar het fort bekeken en gisteren een hele mooie jungletocht door het oude regenwoud gemaakt. We hebben tucans gezien, kaaimannen, leguanen en nog veel meer kleurige vogels. Het was de 3 uur durende wandeltocht met regenlaarzen door de modder, meer dan waard!
Verder is er niet veel te doen in El Castillo, dus vandaag weer terug, was ook helemaal prima. Over 3 uurtjes hebben we het vliegtuig(je) naar Managua en verblijven we daar ons laatste nachtje. Morgenochtend vliegen we terug naar Nederland, nemen we afscheid van Nicaragua.
Nicaragua was geweldig. Er is een mooie mix tussen cultuur en natuur. Het is 2 weken prachtig weer geweest. Door zelf te reizen hebben we tussen de Nicaraguanen kunnen zijn: in de dorpjes, maar ook in de bus, op de boot, op straat....overal. We hebben vulkanen beklommen, de jungle gezien, maar ook vakantie gevierd in een hangmat en een duik in een meer, rivier of zwembad kunnen nemen.
Als afsluiter. Het goede nieuws is: we zijn een mooie ervaring rijker. Het slechte nieuws is: het zit er bijna op (maar gelukkig hebben we dan alle foto`s nog!!!! ;-))
Adios y hasta Hollandia!
Lin en San
-
13 Januari 2012 - 21:06
Nina:
Een hele goede terugvlucht en vergeet niet na te genieten!!
Liefs, Nien
-
13 Januari 2012 - 21:51
Peter En Ingrid:
Wow, jullie zijn weer in de bewoonde wereld (lees digitale wereld). Wat een fantastisch verhaal weer en wat kunnen wij op die manier met jullie meegenieten, zeg, hoewel achteraf natuurlijk. Het zal een bijzondere ervaring zijn geweest, deze laatste (boot)reis en jungletocht.
Wij zijn ontzettend benieuwd naar de foto's en verheugen ons daar erg op. Relax nog even deze laatste dag en natuurlijk ook een voorspoedige terugreis naar het 'koude' Nederland! Het goede nieuws is dat wij op Schiphol zullen staan, het slechte nieuws is dat jullie je jassen echt nodig zullen hebben (haha!!).
Liefs, pap en mam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley